POwrót do korzeni?

Bez głosów rozczarowanych do rządu i niewierzących w ZUS lemingów, czyli po prostu wielkomiejskiej klasy średniej, PO nie może liczyć na wyborczy sukces. Desygnowana na stanowisko premiera Ewa Kopacz powinna wobec nich wykonać jakiś gest. Lepszej okazji niż nowe rządowe otwarcie już nie będzie.

Przed premier Ewą Kopacz stoi trudne zadanie. Musi z jednej strony stworzyć rząd kontynuacji i nowego otwarcia. Zewrzeć szeregi i otworzyć się na tych, którzy Platformą się rozczarowali. Rozwiązaniem jest powrót do korzeni. Wartości, na których PO została ufundowana.

PO, zanim stała się partią władzy Tuska, była (przynajmniej deklaratywnie) partią miękkiego, populistycznego liberalizmu, wiary w demokrację, sprzeciwu wobec partyjniactwa. Partią normalnych, ciężko pracujących ludzi. Powrót do wartości, które stały u początku PO, są najlepszą szansą na mobilizację zdezorientowanych po odejściu lidera partyjnych szeregów, konsolidację podzielonej partii, wyciągnięcie ręki do zniechęconego liberalnego elektoratu. Nowa liderka sama z siebie nie kojarzy się Polakom z niczym. Nie narzuci swojego wizerunku partii, dlatego jej szansą jest zbiorowy dorobek PO, do którego może się w sposób wiarygodny odwołać.

Premier Ewa Kopacz może zakończyć „wojnę wewnątrz rodziny”, jaką spowodował rządowy skok na OFE. Ponad 2,5 miliona ludzi mimo zmasowanej rządowej propagandy zdecydowało się powiedzieć rządowi: „nas nie nabierzecie”, i wybrało fundusze emerytalne zamiast zostać, jak sugerował im to rząd, w ZUS-ie. Tusk, Rostowski i Bielecki byli na to zbyt obciążeni sporem, w jaki się uwikłali, natomiast Kopacz ma szansę wykonać pierwszy naprawdę istotny polityczny gest i zakończyć konflikt, który poważnie zaszkodził Platformie. Tym bardziej, że w kwestii emerytur i tak nie ma już powrotu do status quo ante.

Bez głosów rozczarowanych do rządu i niewierzących w ZUS lemingów, czyli po prostu wielkomiejskiej klasy średniej, PO nie może liczyć na wyborczy sukces. PO musi wobec nich wykonać jakiś gest. Lepszej okazji niż nowe rządowe otwarcie już nie będzie.

Ciekawy pod tym względem wydaje się pomysł z Ryszardem Petru jako ministrem finansów, o czym pisze zarówno poniedziałkowa „Wyborcza”, jak i najnowszy „Wprost”. Popularny ekonomista był jednym z najbardziej zdecydowanych przeciwników rządu w kwestii antyreformy OFE. Jednocześnie nie był w swojej krytyce tak radykalny jak Leszek Balcerowicz, który pozostanie już prawdopodobnie na wrogich wobec PO pozycjach i który, zapowiedział w wywiadzie dla „Wprost”, czeka już tylko na nową partię młodych liberałów. Petru nadaje się także wizerunkowo na twarz młodej Polski z aspiracjami, dziś w polityce w zasadzie niereprezentowanej.

Oczywiście personalia to nie wszystko. Powstaje pytanie o szerszą politykę rządu Kopacz, która będzie zapowiadać program, z jakim PO stanie do pierwszych po osieroceniu przez Tuska wyborów. Postawienie na liberalnego ekonomistę musi być częścią szerszego planu, planu, który może nie być pozbawiony politycznego sensu.

PO utożsamiono tak dalece z Tuskiem, że w zasadzie nie wiadomo, czym po jego odejściu jest. W trudnym momencie, pozbawionej jedynego i naturalnego lidera partii, kiedy grozi jej wewnętrzna walka o dominację, najbardziej racjonalne wydaje się hasło powrotu do korzeni. PO do wyborów powinna pójść pod znakiem postawienia na przedsiębiorczość i energię Polaków, naprawienia dysfunkcjonalnych obszarów państwa, odebrania przywilejów (a zwłaszcza gigantycznych pieniędzy na reklamę) partiom. Platforma powinna na powrót stać się prawdziwie Obywatelska – szeroko otworzyć się na pozapartyjne środowiska i wewnętrznie się zdemokratyzować.

Przed premier Ewą Kopacz stoją dwa kluczowe zadania. W planie merytorycznym pokazanie, że rozumie skalę strategicznych wyzwań stojących przed Polską i Europą. W planie politycznym – umiejętna konsolidacja partii połączona z nowym otwarciem na zniechęcony do PO elektorat. Decyzje najbliższych dni rozstrzygną przyszłość jej i jej rządu: czy będzie syndykiem masy upadłościowej po Donaldzie Tusku, czy przyczyni się do odnowy partii, co zapewni jej rządy także po roku 2015.