Mnie to nie dotyczy

Stoję na ulicy z nią. W przeciwieństwie do podmiotu lirycznego piosenki Kukiza, z czasów kiedy był jeszcze buntownikiem, a nie jego karykaturą dla frustratów, nikt nie pluje „Małej” w twarz. Co najwyżej pod nogi. Zbieramy. Robimy za naganiaczy. Najgorszy rodzaj sprzedaży bezpośredniej, podchodzisz do przechodnia i zaczepiasz. Sprzedajesz, zwykle jakieś bezużyteczne produkty za potrójną cenę albo stały przelew na konto słusznej organizacji. „Czy uważa Pani, że należy dbać o zdrowie?”. Nie dziwię się, że ludzie przyspieszają kroku. Że uciekają, przechodzą na drugą stronę. Sam unikam jak mogę niedźwiedzi/klaunów/innych (niepotrzebne skreślić) z ulotkami i pań z różowymi parasolami.

Mamy plan, prosty i określony: 100 000. Słownie: sto tysięcy. Na szczęście nie złotych tylko podpisów. Kto wie, złotych może byłoby łatwiej. Na szczęście nie zbieramy sami. W zasadzie ja stosunkowo rzadko jestem na froncie. Mam inne zadania. Na froncie, znaczy na ulicy z podkładką i formularzem. Niektórzy są codziennie albo co drugi dzień. I tak od miesiąca. Albo dłużej. Po kilka godzin. Stoją i przyjmują, na zmianę podpisy i uwagi, czasem ciosy – na szczęście raczej w potykacz (częste pytanie aktywisty – co to jest ten „potykacz”?). Może i rzadko jestem na froncie, ale swoje 2 tys. zebrałem. Inni zebrali więcej, a już na pewno w większych bólach.

Może mój problem, który skoro czytacie ten wpis stał się pośrednio i waszym, wynika z faktu, że za rzadko stoję. A może za wrażliwy jestem. W każdym razie stoję i słucham. I mówię:

– Dzień dobry, czy podpisze się Pani (albo ty/pan/państwo/wy wszyscy obojętnie nas mijający ze słuchawkami na uszach)? za Świecką szkołą/za niefinansowaniem religii z budżetu?

– Tak/chętnie/a o co chodzi?/nie/dziękuję/a na religię chodzisz?/zróbcie sobie 79 (??)/Polska jest katolicka!/jestem przeciw/jacy wy głupi jesteście – ale ja agresji stosować nie będę. I tym podobne. Określone i jednoznaczne. Wcale nie tylko na tak, na nie też i trudno i dziękuję i miłego dnia, różnijmy się pięknie, kolorowo, jak Solidarność i różnobarwnie rozkwitające kwiaty, w końcu pluralizm, „o take Polske walczyłem” (patrz Lech). Jednym słowem: *Ok.

Ale częściej bywa i tak.

– Ja już do szkoły nie chodzę. Nie mam zdania. Jak będę wracał to się zastanowię (nie wraca). Państwo w ogóle nie powinno za nic płacić (poza wojskiem i policją). Co za różnica. Podpisałem w internecie (#facepalm!). Jestem za (ale się nie podpiszę). Za każde „jestem za ale się nie podpiszę” sadzałbym delikwenta na 24 godziny przed programem ks. Oko (patrz „tłoki” i „homoseksualizm”). Jednym słowem: *Oko.

Otóż niezależnie od tego co ci się wydaje: Świecka szkoła (domyśliliście się z pewnością, że chodzi oczywiście o Świecką szkołę – czyli inicjatywę ustawodawczą, za tym, żeby nie płacić za lekcje religii w szkole z budżetu) dotyczy cię. Nawet jak nie chodzisz. Ani na religię ani do szkoły. Ani jeśli (wydaje ci się) nie płacisz podatków. VAT płaci każdy, czy to kupując gumę czy piwo w sklepie. Jeśli wkurza cię, że młodzi ludzie generalnie są chamscy – dotyczy cię (można było zamiast katechezy organizować wolontariat, albo lekcje sztuki i muzyki). Jeśli nie zdałeś matematyki na maturze – dotyczy cię (mogłeś mieć lekcje dodatkowe i zdać). Jeśli wszystko w edukacji ci pasuje – mogłeś te pieniądze zaoszczędzić i wydać np. na marynarkę (swoją) albo wojenną (wydajemy na nią dwa razy mniej niż na katechezę, ok. 600 milionów zł). Tak, naprawdę tyle.

Możesz być przeciw, możesz walczyć o 4 godziny katechezy tygodniowo, ale nie mów, że cię to nie dotyczy. Ks. Oko nie śpi.

P.S.

Mamy 95 tysięcy podpisów. Zbieramy do 30 września. Dołącz i poczuj, że zrobiłeś coś sensownego.