POsprzątane

Hanna Gronkiewicz-Waltz zapowiedziała w Poranku Radia TOK FM, że „PO złoży we wrześniu projekt regulacji, które rozwiążą problem reprywatyzacji”. Mówcie, co chcecie, PO ma polityczne wyczucie. I refleks.

Patrzyłem z dystansem na polowanie z nagonką, jakie rozpoczęło się na HGW. Wiem, że są amatorzy, nie potępiam, ale ja za polowaniami nie przepadam. Mam też świadomość, że problem jest systemowy, a zaniedbania dotyczą przede wszystkim legislatora, czyli parlamentu, który jako jedyny w bloku dawnych demoludów tematem nie był łaskaw się zająć. Sprawę opisuje dogłębnie na portalu „Liberté!” Marcin Celiński, więc nie będę się tu w tym temacie rozwodził. Interesuje mnie przede wszystkim polityczny wymiar tematu reprywatyzacji.

Nie spodziewałem się po spadkobiercach PZPR, że będą mieli odwagę zmierzyć się ze spuścizną po wspieranym przez siebie przez lata systemie. Kwaśniewski zawetował ustawę reprywatyzacyjną rządu Buzka. Co innego ci, którzy reakcją na kolor czerwony mogliby zawstydzić rozwścieczone byki na corridzie. Od 2005 r. PiS i PO, które wdeptały w ziemię SLD, wymieniają się u władzy, jedni i drudzy rządzili Warszawą. Droga prawico, prawdziwą, a nie urojoną, dekomunizacją byłoby uchwalenie ustawy reprywatyzacyjnej. Rozśmieszają mnie do łez ci, którzy twierdzą, że Polska jest bastionem neoliberalizmu. To zjawisko występowało w Polsce niemal wyłącznie w gazetach, a i to do czasu, wystarczy spojrzeć choćby jak władza, w tym tzw. prawica, traktuje w Polsce prawa własności.

Analogicznie ma się sprawa z tzw. antykomunizmem. W rocznice stanu wojennego mogły się zbierać grupki „bojowników” pod domem, niegroźnego już, Generała, a patriotycznie nastawiona młodzież z „Szechterem” na ustach palić pochodnie w marszu „Idzie Antykomuna”. Można mazać do woli po nagrobkach i dziarać sobie wyklęte wilki na bicepsach. „Komuna” jednak, proszę Państwa, nigdy stąd nie wyszła ani mimo gorących zapewnień nikt po nią, podobnie jak Sienkiewicz po narodowców w Białymstoku, nie poszedł.

Ta „komuna” siedzi w nas, przekonuję się o tym każdego dnia, patrząc na oficerów politycznych obecnej władzy, język hołdów, potępień i pseudoideologii pozbawionej treści, ale „komuna” jest też częścią biurokratycznego, niewydolnego systemu, w którym przyszło nam funkcjonować. Ta „komuna” jest może i wroga obywatelom, ale jest na rękę każdej władzy. Bo też poprzedni system skonstruowany był w ten sposób, żeby to władzy było dobrze. Na jej nieszczęście mamy jednak niezawisłe sądownictwo. Jego wydolność jest wprawdzie na miarę produktów przemysłu motoryzacyjnego w poprzednim systemie, ale wyrok, nawet po 20 latach, to wciąż wyrok, tak jak wyjazd do NRD wciąż liczył się jako wyjazd zagraniczny.

„Trup zawsze w końcu wypadnie z szafy”. Albo, jeśli ktoś woli coś mniej trącącego makabrą: „jest skończona liczba śmieci, jakie można upchnąć pod dywanem”. PO boleśnie się o tym fakcie przekonuje. Doskonale rozumiem, że będąc szefostwem tej partii, można było olewać problemy wiosek na Podkarpaciu czy problemy komunikacyjne małych miasteczek. Jak pisał nieoceniony Andrzej Bursa: „mam w dupie małe miasteczka” [Ewo, Grzesiu, Stefciu, Misiu – powtarzajcie za mną]. Aż dziwne, że nigdy nie padła propozycja oddania południowo-wschodniej Polski Ukrainie, na wzór górskiego szczytu, który Norwegia ma przekazać Finlandii na stulecie urodzin. Odpadłoby jedyne województwo, w którym PiS może rządzić, podniosłoby się PKB/mieszkańca, poprawiły relacje z sąsiadem – ogólnie same korzyści.

Polska B, Polacy za ćwierć wieku – wiadomo, „nie nasz elektorat”, nie ma się co nad nimi roztkliwiać. Ale nijak nie mogę zrozumieć, jak można nie załapać, że reprywatyzacja i „dekret Bieruta” w szczególności, które dotyczą najbardziej życiowych interesów mieszkańców największych miast, to dla partii z ambicjami reprezentowania wielkomiejskiej klasy średniej bomba z opóźnionym zapłonem? Że nieuregulowane prawa własności, spuszczani na drzewo spadkobiercy, wściekli mieszkańcy oddawanych kamienic stanowią mieszankę wybuchową, która w serii eksplozji skumuluje się w końcu w efektownym KABUM! Jak wtedy, gdy Bond wysadza wyspę kolejnego schwarzcharakteru?

Nauczony doświadczeniem, nie spodziewałem się po partii „Chlebka”, „Drzewka”, Nowaka czy Grasia szczególnej dbałości o interes publiczny, przyszłe pokolenia czy wyrównanie dawnych niesprawiedliwości. PO nie wyróżnia się w kwestii reprywatyzacji na tle PiS czy SLD niczym nadzwyczajnym. Ot, po prostu kolejna grupa oportunistów zamiatających problem pod dywan, niech kolejny rząd się tym zajmie. Ale żeby ekipa tak doświadczonych politycznych wyjadaczy z Tuskiem na czele nie wykazała zupełnie podstawowego instynktu samozachowawczego i nie dostrzegła nadciągającego kataklizmu?

Dinozaury musiały wyginąć, bo nie były w stanie się przystosować do nagłej zmiany klimatu. Nie można ich jednak winić za to, że nie zrobiły nic w sprawie nadciągającej asteroidy. PO widziała nadciągający kataklizm i nic z tym nie zrobiła. Dlatego zasługuje na wyginięcie dużo bardziej niż nieszczęsne wielkie gady z mezozoiku.