#DzieńBezPolitykow i #WieszWięcej

Dziś w mediach jest – jeśli Państwo jeszcze nie zauważyliście – #DzieńBezPolitykow. Ten jeden dzień w roku, w którym media postanowiły być merytoryczne. Trochę jak prima aprilis.

Politycy poszli w odstawkę na portalach i w programach radiowych oraz telewizyjnych (z wyjątkiem oczywiście mediów rządowych – kiedyś nazywanych publicznymi), ponieważ marszałek Sejmu Marek Kuchciński, a z nim partia rządząca, postanowili „uporządkować dziennikarzy w Sejmie”. Jak twierdzi marszałek Senatu Stanisław Karczewski, zakaz ma „ułatwić” pracę dziennikarzom, którzy „pisząc teksty na kolanie”, stanowią zły przykład dla wycieczek szkolnych w Sejmie. Być może najlepszym źródłem informacji o życiu Sejmu będą teraz szkolne gazetki.

Zamiast Kempy, Dery, Jakubiaka czy Petru w najważniejszych radiowych porankach wystąpili dziś Szewach Weiss, Aleksander Smolar, Adam Bodnar i Sławomir Dębski. Nie da się ukryć, że z punktu widzenia odbiorców jest to wielka zmiana na korzyść.

Nie mam jednak złudzeń, że tak pożyteczny #DzieńBezPolitykow uświadomi nam absurd sytuacji, w której politykę robi się w programach TV, gdzie polityczne wydarzenia komentują sami zainteresowani. Od polityków nie należy oczekiwać nawet prób zdobycia się na obiektywizm. Nie na tym polega ich zawód – ich celem nie jest prawda, ich celem jest władza. Mają trzymać się przekazu i lepiej czy gorzej powtarzać to, co w danej sprawie ustaliła partia, żeby zdobyć kilka promili punktu procentowego poparcia więcej. Tymczasem u nas politycy występują w prime timie, komentując innych polityków. Trochę jak na przyjęciu, gdzie obgaduje się tych, którzy akurat wyszli na papierosa. Ze zbliżonym skutkiem dla poszerzenia wiedzy o rzeczywistości i poznania faktów.

Politycy zamiast bieganiem po studiach i wojną na słowa – najczęściej stojącej retorycznie na żałosnym poziomie – powinni zajmować się polityką. W niej także jest miejsce na konflikt i retoryczne popisy (w Sejmie), ale wokół propozycji ustaw, rozwiązań, a nie czystego słownego wodolejstwa. Politycy plenią się w mediach, dziennikarze nagabują ich o „setki”, w których może „dowalą” przeciwnikom albo najlepiej skrytykują własne ugrupowanie (rzadkość). Nie za to płacimy politykom z pieniędzy podatników i dziennikarzom – czasem, który spędzamy na oglądaniu reklam.

#DzieńBezPolitykow powinien trwać. Jednak nie powinien mieć charakteru bojkotu, zwłaszcza wobec niewinnych polityków opozycji, ale raczej sensownie zbilansowanej diety, w której dla własnego dobra ograniczymy ilość pustych kalorii serwowanych nam przez gadające polityczne głowy. Wówczas naprawdę, a nie jak wtedy, gdy ogląda się TVP Info, #WieszWięcej.