Specjalna troska o Kaczyńskiego

Na gościnnych występach w Łodzi poseł Jarosław Kaczyński o protestujących przeciw jego polityce członkach KOD wypowiedział się następująco:

„Nie przejmuję się tym w najmniejszym stopniu. Tym bardziej, że patrząc na twarze tych osób, to tylko domysł, ale obawiam się, niektórzy z nich byli pracownikami dawnych organów bezpieczeństwa. Wydaje mi się, że widać tam też troszkę twarzy osób specjalnej troski. Nie będę tego precyzował, bo wszyscy wiedzą, co to znaczy”.

Pomińmy na chwilę fakt, że bazując wyłącznie na „eksperymencie myślowym”, prezes PiS uznał część protestujących obywateli za pracowników służb PRL, to klasyczna insynuacja bez pokrycia w jego stylu. Czymś nowym było stwierdzenie, że na manifestacjach przeciw niemu są ludzie „specjalnej troski”.

Nie jest żadnym wstydem odstawanie od normy z powodu zupełnie niezawinionych okoliczności, podobnie jak nie jest żadną zasługą „bycie normalnym”. Dlatego poseł Kaczyński mimo swoich intencji tym porównaniem nikogo nie obraził, a z całą pewnością nie protestujących. Pokazał jedynie, co naprawdę myśli o tych najsłabszych i najbardziej potrzebujących naszej uwagi. Zachował się jak przedszkolak, który chcąc dokuczyć koledze, zawoła do niego: „Ty downie!”.

Można Panu, Panie pośle, jedynie współczuć posiadania takich uprzedzeń i polecić wizytę w ośrodku Fundacji Synapsis, fantastycznie zajmującej się dziećmi i dorosłymi z autyzmem. Albo przynajmniej obejrzenie któregoś wieczoru zamiast rodeo „Rain Mana”, może wtedy nie uznałby Pan faktu, że ktoś wymaga „specjalnej troski”, za obelgę.